2017-05-22 terug naar Accra

2017-05-22 terug naar Accra.

Zo langzaamaan begin ik aan mijn terugreis naar Nederland. Deze laatste week wil ik iets
meer van Accra zien en nog ‘n tripje naar Ada Foa maken.
Deze keer verblijf ik de eerste dagen in een missiehuis in Mallam, een buitenwijk van Accra.
George, de lekenmissionaris, heb ik in het vliegtuig leren kennen. Hij is in Accra geboren en
op z’n 18de naar Nederland vertrokken.
Het missiehuis is gebouwd door de SMH een stichting die in Cadier en Keer haar eerste
vestiging had. Grappig, ik heb daar als kind in de kloostertuin gespeeld als ik bij nonk Sjeng
en tant Sjaan logeerde.
Het missiehuis was slecht onderhouden en de aanliggende bakkerij en
oesterzwammenkwekerij, ooit bloeiende bedrijfjes, waren al 2 jaar non actief. George had dit
opgebouwd met 2de hands gammele machines en busjes, waaraan iedere week iets
gerepareerd moest worden. Hij moest destijds iedere dag het personeel stimuleren om te
komen werken. Maar het heeft niet gebaat. Er wonen geen missionarissen meer in het
missiehuis, dus zodra George terug naar Nederland moest, is het personeel niet meer
komen opdagen en hebben ze hun klandizie gewoon laten stikken
De bedoeling was dat er brood en oesterzwammen verkocht zouden worden ten behoeve
van gehandicapte kinderen welke aan het missiehuis verbonden waren.
Er ging een hoop geld vanuit Nederland naar Ghanese missiehuizen, maar er werd niks mee
gedaan. Dus werd George teruggestuurd om de boel te coördineren.
Hij heeft op een avond zijn hele ergernis over dit gebeuren op tafel gelegd en ik ben van de
ene verbazing in de andere gevallen.
Dat de Ghanezen over het algemeen geen ambitie hebben wist ik. Dus het verhaal over de
bakkerij klonk niet onbekend. Personeel wat gewoon niet komt opdagen en totaal geen
interesse heeft, oude gammele machines waar iedere week aan gesleuteld moet worden
evenals de busjes. Het niet netjes afmelden bij de afnemers ( hotels, restaurants,
marktkooplui) toen ze de bakkerij gesloten hadden. Nee, gewoon niks; zodat George nu een
hele nieuwe klantenkring moet zoeken en de naam weer zuiveren. Wat me nog het meeste
verbaasde was dat het geld wat hij mondjesmaat naar de abt, die in een ander klooster
woont, stuurt; opeens naar een andere rekening moet overboeken. Een rekening waarvan
deze abt de alleen houder is. En deze houdt het vast.
George mag zelf niks kopen, hij mag alleen maar coördineren en adviseren wat er
aangeschaft dient te worden. Maar de abt laat niks los. Dan krijgt George lastige vragen van
Nederland waarom het project geen vooruitgang boekt. De abt is een Ghanees, dus moet hij
heel erg tactisch te werk gaan om deze corruptie te stoppen met behoud van zijn positie.
Op de begane grond van het missiehuis bevindt zich een mooi atrium, met rondom 6 ruime
logeerkamers, een grote gemeenschappelijke woonkamer, een eetzaaltje en een grote
keuken. Dit alles moet gereserveerd blijven voor de missionarissen in Ghana, ze hebben
recht op maximaal 2 weken gratis verblijf per jaar. Er komt geen hond want niemand wilt in
Accra verblijven. Zonde, want deze kamers zouden gemakkelijk verhuurd kunnen worden of
als bed and breakfast wat geld in het laatje brengen. George moet dit voorleggen aan de
paus want het pand is eigendom van de kerk.
Ik kan begrijpen dat geen enkele missionaris naar Accra wilt gaan. Vreselijke stad. Veel te
druk, te lawaaierig, te vele auto’s, te weinig straten, de hele dag staat het verkeer vast, heel
veel zwervers ( vluchtelingen uit Tsaad ) en alleen maar onderkomen bouwvallige huizen.
Één pluspunt, er is een vuilnisophaaldienst. Jippie!!!
En pinocchio, de enige ijssalon in Ghana, is er nog. Jippie!!!
Natuurlijk zijn er grote nieuwe moderne kantoren, appartementencomplexen, villawijken en
shoppingmalls, maar deze zijn voor de buitenlandse zakenlui en werkers. De stad puilt uit
van de buitenlanders, wat dat betreft is het is een echte wereldstad.
De originele bewoners van Accra, wonen in Mallam en dat zijn net die mensen die geen
ambities hebben en die het totaal niet interesseert om iets van hun land te maken.
Moderne vorm van koloniseren?