Savannalodge

Larabanga en Mole

Vrijdag 13 november, de hele dag vrij genomen want wij ( ik en de 2 Belgische vrijwilligers) wilden naar Mole park gaan.
Ik was benieuw hoe het landschap weer zou veranderen, want dit park heeft een rainforest en savanna. Net zoals het landschap van Kumasi naar Tamale veranderde, zo ging dit in omgedraaide richting van Tamale naar Mole. Eerst licht glooiend hoog grasland wat al aardig droog was, dan steeds meer groen en steeds hogere heuvels, tot uiteindelijk de bergen van Mole. Groene bergen.
Het viel me op dat ook deze weg zo goed in staat was, nieuw, met brede vluchtstroken en een uiterts adequaat waterafvoeringssysteem. Hele brede en diepe betonnen geulen. Het was duidelijk te zien dat hier geld aan besteed was. Later ben ik er achter gekomen dat de wegen, de doorgaande handelswegen welke al eeuwen bestaan; aangelegd en onderhouden worden door internationaal geld. Dus dan kan het wel. Als de rijke zakenlui nog meer kunnen verdienen door goede wegen aan te leggen, dan........word ik toch wel onpasselijk van.

Ik zie ook ontzettend veel dorpjes met traditionele huizen en velen van hen hebben een openbaar toilet en douche. Duidelijk nieuwbouw van de overheid en daar doen ze dan ook goed aan.

De minibus stopte in Larabanga, waar de oudste moskee van West Afrika staat. Zo'n wit gebouw met van die zwarte houten "prikkers" erin.
Een gids leidde ons rond en deed z'n verhaal over hoe de moskee ontstaan is. Ik had dit eerder al gelezen en het is een sage. Een imam van Arabië was vast komen te zitten in Larabanga en kon wegens ziekte niet terug. In 'n droom kreeg hij verteld dat hij daar een moskee moest bouwen en toen hij wakker werd lag het fundament en de eerste laag lemen muur er al.......
De imam overleed en is naast de moskee begraven. Niet lang na zijn begrafenis, is er een baobabboom op z'n graf gegroeid. Deze staat er nog en is onderhand zo dik geworden dat hij tegen de moskee aan staat. Natuurlijk hebben de bladeren van deze boon geneeskundige krachten.
De moskee brokkelt elk jaar een beetje af en moet dus elk jaar opnieuw met nieuwe leem besmeerd en wit geverfd worden. De zwart houten "prikker"aan de buitenkant komen dan handig van pas.

Wij, niet moslims, mochten niet naar binnen. Maar ze hadden een huisje in de stijl van de moskee gebouwd, speciaal voor de niet moslim-touristen. Slim bedacht, want je moet overal voor betalen.
Het zijn minimale bedragen en ze houden het in een boek bij, dus vroeg ik waarom.
Het geld werd gebruikt voor het onderhoud van de moskee en voor onderwijs. Larabanga is 100 % islamitisch en zij hebben sinds 1962 een basis school, een moslim basisschool. Voorheen moesten de kinderen naar de christelijke school in een ander dorp gaan. De ouders waren echter bang dat de kinderen dan hun geloof zouden verliezen; dus gingen ze niet naar school.
De "boekhouding" over onze giften werd dan nauwkeurig bijgehouden zodat de gemeenschap het kon in zien.

Na ons bezoek aan de moskee zijn we naar onze verblijfplaats gelopen, de Savanna Lodge. Een stuk of 6 traditionele huisjes die aan de buitenkant geverfd waren met hippie-achtige, Bob Marley geïnspireerde tekeningen. Peace, Love, flower. Afbeeldingen van kinderen, bloemen, bomen enz. Je waande je zo in de 60-er jaren en zeker toen "the teacher" naar buiten kwam. Een gepensioneerde Spaanse wiskunde leraar die daar als vrijwilliger wiskundeles gaf op school en daar buiten.
Uiteraard grijze half lange haren en ook nog eens een goede gitaarspeler. Man, wat hebben we genoten van z'n spel. Dat varieerde van Bach naar rock, naar flamengo. Bach had hij laatst ontdekt en was z'n favoriet geworden.
Later op de avond, zo rond 22 uur, ging hij naar de lantaarnpaal om wiskundeles te geven. Wij snapten er niks van. Nu bleek, dat de jongeren dan klaar waren met hun huishoudelijke taken en ander huiswerk en dat dan de straatverlichting het beste werkte. Dus zaten ze iedere avond onder de lantaarnpaal, op hun plastic tuinstoeltjes te leren. Ongelooflijk hoe leergierig deze jongeren waren.
's Nachts hadden we het plots koud. Heel erg koud. Typisch voor Mole park. Overdag 40 graden, 's nachts 10 en wij wisten dat niet. Dus heb ik alle kleren aangetrokken die ik bij me had en m'n badhanddoeken als deken gebruikt. Niet ideaal maar ik kon tenminste iets slapen.