mijn nieuwe buurt en laboratorium

06-11-2015

Vanmiddag heb ik de omgeving verkend.
Eerst kwam ik langs de school, voor de school werd de lunch voor de kinderen gekookt en de dames wilden al te graag mij het hele proces te tonen.
De school zelf was groot en had binnen- en buiten lokalen. De klassen varieërden van 30 tot 100 kinderen. Ongelooflijk.

Tijdens m'n wandeling kwam ik alweer, de watermeisjes tegen en ben met ze mee gegaan naar de rivier.
Het was geen duidelijke rivier maar meer plassen, die door de rivier gevoed werden. Er groeiden prachtige waterlelies in. Dat is een teken dat het water schoon is. Later in het ziekenhuis leerde ik dat het water van Tamale het schoonste water van Ghana is en dat je het met een gerust hart kunt drinken........toch maar niet gedaan.

Op de terugweg naar huis ( in deze hitte moet je niet lang lopen, want daar wordt je ziek van), zag ik een eigen gemaakte gewichts halter van de buurman liggen. Een dikke bamboestok met aan weerkanten een grote tomatensausblik, welke met cement gevuld was en dus de stok op mz'n plaats hield. Hij had nog meer van die eigen gemaakte fitness spullen en vertelde me dat hij op het werk naar you-tube keek, om dan vervolgens de oefeningen thuis uit te voeren.

De kinderen zeggen hier niet Ubrini, maar Salandrina en ze roepen "Salandrina, buy mee toffiiiieee". Tja, ook hier zijn ze dol op snoepjes en ze zijn overal te koop. Per stuk; zoals dat vroeger bij ons ook ging.

Het lab is super primitief, maar wel schoon. Er wordt in het ziekenhuis iedere ochtend alle vloeren gedweild. Dat moet ook, want anders zit binnen enkele uren alles onder het terracotta rode stof.
Deze stof hangt continue in de lucht en dat zie je aan de foto's. Deze krijg ik niet mooi helder.
Op het lab is bijn alle appartuur kapot, het enige wat erkt is de microscoop en de ouderwetse heamoglobine meter. Dus een volledig bloedbeeld kunnen ze gewoonweg niet bepalen.
Gelukkig hebben ze voor de soa's rapidtests, maar deze zijn soms op en dat is knap lastig. Want 80% van de patiënten hebben malaria en als deze te erg wordt krijgen ze een bloedtransfusie. Hier wordt zowiezo bijna alles behandeld door middel van een bloedtranfusie.
Dus, geen Hiv test, geen bloedtransfusie.
De handschoenen en ontsmetting is ook om de haverklap op. Soms koopt et personeel het maar zelf bij een groot ziekenhuis in Tamale.
Triest, diep triest.