leven en dood

21-10-2015
Van daag is een baby van 10 maanden oud overleden terwijl ik bezig was met bloed af te nemen.
Best wel heftig.
Toen de moeder met het kind binnen kwam, zag ik al dat dit niet goed was. Het kind, gewikkeld in een doek, was 10 maanden oud, maar zo klein als een baby van 3 maanden. Ze zat onder de huiduitslag, was sterk aan het vervellen en haar aangezicht was wit. Het leek net alsof ze een masker op had. De handen en voeten waren steen koud, dus het bloed kwam niet. Terwijl we met z'n tweetjes probeerden het kind wat opgewarmd te krijgen, stopte ze met ademen.
De moeder, een hele jonge moeder, zat er maar apatisch bij. Mijn collega zei tegen haar: "you're child is dead. You must go. Go to the nurse."
De moeder wikkelde haar kind weer in de doek en slofte stilzweigend de kamer uit.
Ik stond helemaal verbaasd te kijken en dat merkte mijn collega natuurlijk. Hij zei dat dit vaker gebeurd. De mensen wachten te lang; blijven te lang met kruiden en gebed aanmodderen en komen uiteindelijk te laat naar het ziekenhuis. Niet alleen vanwege traditionele geneeskunde, maar ook omdat ze een verzekering niet kunnen betalen.

Triest, zeer triest. Maar de mensen hier weten niet anders en verwerken de dood van een kind ook anders. Van de buitenkant niets te zien...doorgaan....er zijn nog andere kinderen.....bikkelhard blijven.
Maar de overleden kinderen tellen wel mee; want als je ze vraagt naar het aantal kinderen ze hebben antwoorden ze met bijvoorbeeld 11.......... 8 levend 3 dood.

En dan hoor je een paar dagen later in de vroege ochtend de buurvrouw zingen, zo prachtig zingen.
Wat is het leven mooi.