dit is Kumasi stad

Na ons bezoekje aan Adanwomase, zijn we naar de Kejetia markt gegaan.
Erg lang hebben we het niet volgehouden, veel te druk, veel te warm, veel te veel rotzooi. Maarja, je moet er geweest zijn hé......al soppend van het zweten langs tientallen kraampjes achter elkaar met alleen maar schoenen of kleren of strijkijzers of mobieltjes ( allemaal afgedankt spul uit Europa) en natuurlijk vis en brood kraampjes.
Op een gegeven moment vonden we het wel welletjes geweest, bovendien waren we de opdringerigheid van de verkopers eventjes zat.

We hebben in een portiekje van een "chemicals" ( soort drogisterij die ook natuurlijke medicijnen, koekjes en frisdrank verkoopt) op een bankje gezeten en even wat koels gedronken. De hitte was voor de jonge dames te veel en onder dat afdakje zaten we niet alleen in de schaduw, maar er was ook een koel briesje. Bovendien moet je in Afrika verplicht tussendoor rusten, want de hitte slaat toe als je het niet gebruiken kunt. Dus hebben we ons heel goed geamuseerd op ons eigen gecreëerd terrasje.

Daarna zijn we doorgelopen naar het paleis. Het Manhyia palace wat in 1926 klaar was ter gelegenheid van de terugkeer van Prempeh II Asantehene (koning) uit z'n ballingschap.
Het was een klein, gezellig paleis, wat de huidige Asanthene ter beschikking heeft gesteld als museum. Het leek meer op een grote villa van uit de jaren 30. De inrichting was sober en de meubels waren uit de tijd van mijn grootouders. Veel foto's van de koning en andere wereldleiders en attributen van de koning en de koningin, welke ze altijd bij zich hadden.

Afrika bewaard z'n geschiedenis niet zoals Europa. Er zijn geen archeologische vondsten (nauwelijks), geen gebouwen, ruïnes, kunstwerken, schilderijen...niks van zulke dingen. Wel zijn er verhalen en tradities. Ja, belangrijke stools (troon), die zie je wel.
Dus vindt je in een historisch museum spullen van 100 of 150 jaar oud. Net als in New York.

Aan het einde van onze dag zijn we door de stad gelopen, naar het Kumasi fort.
Kumasi is opvallend groen. Veel bomen (lekker koel), struiken, bloemen, perkjes, kleine parkjes en veel gras, zelfs aangelegde gazons. Vooral rondom belangrijke gebouwen en natuurlijk in de villa wijk.
Ook hier, net als in Accra, het grote verschil tussen de extreme armoedige hutjes en de belachelijk grote villa's.
We kwamen langs het Kumasi fort waar ook het militair museum is. Het fort moest eigenlijk een kopie worden van het Cape Cast fort, maar dat is toch niet zo gelukt. Het heeft maar 2 verdiepingen en is stukken kleiner. De buitenkant is terracotta-rood en dat maakt het fort dan toch bijzonder. Op de buitenplaats staan, uiteraard, tanks, jeeps en vliegtuigen. Dat was voor ons genoeg oorlogstuig om te bezichtigen. Bovendien was het etenstijd en de restaurants moet je zoeken.
Meestal bevinden deze zich op een bovenverdieping van een winkeltje en terrassen kennen ze in de stad niet.

Gelukkig vonden we al snel een gezellig ding.......maar ook hier hadden ze de helft van de menukaart niet. Dus dan maar alweer rijst met kip. .......