Botanische tuinen Aburi

03-10-2015.

Het was 8 uur in de ochtend, toen ik bij de botanische tuinen van Aburi, aan kwam. Ik was de eerst en enige bezoeker....Boh, de hele tuin voor mij alleen.
De miezer regen was weg, de mist nog niet helemaal. Dit alles maaktte de sfeer een beetje mystique. Als nu de foto's maar lukken......

De lange laan met palmbomen lostte langzaam op in de omgeving. Rond de torenhoge bomen was een dunne waas te zien, alsof je in een film zat. Het was onbeschrijflijk mooi.

De planten die ik thuis op de vensterbank heb staan, staan hier als 30-60 meter hoge bomen en de kleine blaadjes thuis zijn hier zo groot als schotels voor een koud buffet.
De travelerspalm, past in onze keuken en dan 3 etages hoog. Om maar te zwijgen over de bloemenpracht. Alles blijft hier groen en eventueel bloeiend, omdat de bladeren en bloemen nooit tegelijk ontspruiten en afvallen maar het hele jaar door komen en gaan.

In de tuinen was een opleidingsinstituut, 6 logeerlodges, 'n restaurant en enkele imbis-buden, je kon er zelfs italiaans ijs krijgen. Alles was nog gesloten, alleen het souvenierswinkeltje was open en de mevrouw was bedrijvig heen en weer aan het lopen om al haar spulletjes zo snel mogelijk uit te stallen. Mooi spullen had ze, maar ik kan pas in mijn laatste week souveniers kopen. I.v.m. mijn budget en het transporteren. De laatste 4 weken ben ik in Tamele, in het noorden, werkzaam en heb geen zin om een extra rugzak mee te slepen.

Je kon duidelijk zien dat die botanische tuin een druk bezochte plek was. Gelukkig was ik die drukte voor.

Op weg naar de uitgang hoorde ik gezang en muziek.
Church, in d'r busj.
Een hele touringcar met kerkgangers die al dansend en zingend op een open plek in de tuin, hun gospel-mis vierde. Traditiegetrouw preekte de pastor, luid en zingend, gevolgd door het luid herhalen van de gelovigen. Sommige vrouwen raakten helemaal in extase. Ik vraag me af, waarom mannen nooit in extase raken.
Ik heb het tafereel van een afstand bekeken en gefilmd.
Als tegenprestatie moest ik met een stel kinderen op de foto en kreeg ik de vraag of ze me mochten aanraken...............

Buiten de poort stonden de eerste SUV's, met poete en klapdusj, al in polonaise om naar binnen te gaan.
Pffff, was ik effe blij dat ik zo vroeg was.