Afrika

24-09-2015 Afrika.

Ik zie de rotzooi niet meer, dwz het stoort me niet meer.
Ik zie nu andere dingen. De historie van de grote gebouwen, of hoe kunstig ze een winkeltje met afvalhout gebouwd hebben en dan trots "for sale"erop verven
De zandwegen die, hoe verder weg van de geasvalteerde weg, steeds slechter te rijden zijn. Totdat ze overgaan op een off the road parcour. Of beter gezegt....een cross-parcour. Deze wegen zijn alleen maar met een 4x4 te berijden. Maakt het wel spannend.

We hebben vanmiddag een tropische regenbui gehad en gelukkig kon ik schuilen in een naaiwinkeltje.
"Ubruni, come in, come in." riepen ze. En voordat ik het wist, zat ik op een stoel, werden de goederen en de naaimachines snel naar binnen gehaald, personeel en nog wat verwanten naar binnen, de deuren op een kier, de muziek knoer hard en maar zingen en dansen op 1 m2........GEWELDIG.
Ik vroeg hoe lang de bui ongeveer zou duren. Fout fout fout........ wisten ze dat natuurlijk niet. De Ghanees heeft noch tijdsbesef, noch afstands- of waardegevoel. Alles is not far away en alles kost 30 cedi
Dus was het antwoord op mijn vraag: "sometimes 1 our, sometimes to the next morning". OEPS !!!!!

Het voordeel van zo'n regenbui is dat daarna heel veel struiken en bomen in de bloei staan. Kleine bloemen met prachtige heldere kleuren.
Of dat hier en daar tussen de stenen, bloemen ontluiken. Alsof ze het hele jaar op die ene bui hebben gewacht, om even te laten zien hoe mooi ze zijn.

Ik zie de grote villa's met beveilgde omheining, camara's, prikkeldraad, stroomdraad.
De belachelijk grote auto's. Rijke mensen die op de markt 'n kilo tomaten van € 0,25 nog meer afdingen...........................
De kinderen achterop de rug van mama.
Schooluniformen.
's Ochtends vroeg, op de weg naar het ziekenhuis, ruik ik heerlijk vers brood, soort berliner bollen maar dan zonder jam, warme koekjes, gefrituurde bonenbollen, gebakken planteen hmmmmmm.