2017-04-14 pasen

2017-04-14 Pasen.

Het is goede vrijdag en de schoolvakantie is al 2 dagen eerder begonnen.
De kinderen zijn allemaal bij oma, zodat Baydawu kan relaxen en bijtanken. Ze zegt dat ze te veel stress heeft. Wauw, dit is de eerste keer dat ik dit woord uit de mond van een Ghanees hoor.
In Ghana kennen ze de woorden stress en depressie, niet. Ze lijden er ook niet onder. Tot nu toe. Ook hier dringt het kapitalisme stiekem binnen, met alle positieve en negatieve bijkomstigheden.
Het was me al eerder opgevallen dat de Ghanees, de Engelse taal gebruikt bij zaken als: cijfers, rekenen, tijdseenheid, afstanden, hoeveelheden, gewicht, dagen van de week. Ze hebben er in hun eigen taal geen woord voor en er dus ook totaal geen gevoel voor. “ It’s not so far, it’s just 3 minutes walk”. Dan blijkt het 3km te zijn.

Enfin, mijn gastvrouw was heel erg aan vakantie toe en ik wilde naar het Mole-parc gaan. Een natuurreservaat, 150 km verderop en Baydawu was er nog nooit geweest. Dus heb ik haar uitgenodigd om mee te komen, gewoon omdat ze het verdiend.
Vrijdagochtend zijn we dan vertrokken.
We hebben genoten, van de safari, van het zwembad, het eten, de Savanna lodge en vooral veel genoten van de rust. Eindelijk geen lawaai meer om ons heen.
Baydawu kwam ogen te kort en ze bedankte me zo vaak, dat ik op een gegeven moment heb gezegd: “ its a gift for you”. Zaterdagavond zijn we weer naar huis vertrokken, want mooi of niet, rust of niet mijn gastvrouw is een echte huismus.

Eerste en tweede paasdag wordt hier met muziek en dans gevierd met als klapstuk de picknick op tweede paasdag. Dan is op het militaire terrein een grote picknick. Overal zitten mensen op de grond of op een stoel. Ze hebben zelf eten en drinken mee of ze kopen wat bij een van de vele eetkraampjes. Er is veel getrommel en gedans. Iedere stam vanuit het noorden is aanwezig en presenteren hun eigen dans met bijbehorende drum.
43 Graden hoge vochtigheidsgraad en in de brandende zon dansen en drummen mannen en vrouwen al dan niet met ontbloot bovenlichaam badend in het zweet, hun hele ziel vrij. Wow, dit is Afrika, dit is zo veel genieten dit is met geen pen te beschrijven. Ik voel me helemaal op m’n plek.

Ondanks dat pasen een christelijk feest is, doen de moslims net zo hard mee. Justice, een collega die mij meegenomen had, is een moslim maar zong de gospelliedjes knoerhard mee. Hij kon ze allemaal. “Ofcause” zei hij breed lachend met prachtige witte tanden.
Na een tijdje zijn we in de schaduw gaan zitten om bij te komen van alle indrukken en van de hitte. We zaten nog geen minuut of hij werd begroet met een hoop buigingen en squatten en dan begon deze te trommelen. Justice bedankte zich vriendelijk en legde hem een muntstuk op het voorhoofd. De trommelaar bedankte zich weer dankbaar en vertrok. Toen kwam er een danser, daarna een zanger en iedere keer hetzelfde ritueel met het muntstuk. Uiteindelijk was hij door z’n muntjes heen en was ik aan de beurt om een muntstuk op het hoofd van de “ aanbidder” te leggen. Ik begreep er niks van. Justis zei: “ It’s because of the hat”. Hij droeg een traditioneel hoofddeksel van een zoon van een groot krijger of chief. Hij zei dat, als hij zit en iemand hem begroette dan moest hij, volgens traditie, de heldendaden van zijn voorouders vertellen. Deed hij dat niet, dan werd er een voordracht voor hem gehouden totdat hij een muntstuk op het voorhoofd van de aanbidder legde. Al snel waren we door ons kleingeld heen en Justice weigerde om de muts af te zetten. Dus zijn we maar opgestapt.