winneba

09-10-2015
Vrijdag.Weekend.
Het liefste wil ik weg, maar omdat ik zo'n hoge koorts heb gehad is dit niet verstandig.
Mijn collega's verzoeken mij om dit weekend uit te rusten. You work to hard, you must rest, no travveling this weekend, you had a feaver, this is Afrika you will get feaver again. Dus ga ik maar niet reizen. Maar in het gasthuis blijven wil ik ook niet.
Het zijn hele leuke mensen maar je wilt toch ook wel eens alleen zijn. Bovendien blijven ze de hele dag binnen en doen niks. Als ik op stap wil gaan, kan dat natuurlijk. Maar ze willen dat ik om 21 uur thuis ben, omdat het gevaarlijk is. Dus hebben Julia en ik een hotel in de stad geboekt, zijn uit gaan eten ( ha eindelijk groeten) en gaan dansen. Niet zo druk als in Cape coast, maar wel gezellig.

10-10-2015
Ik ben vroeg opgestaan omdat ik naar de sportschool wilde gaan. De aerobicsles van deze week, die ik zou geven, heb ik natuurlijk niet kunnen draaien met die koorts.
In de kleine fitmeszaal staat 1 spinningfiets en nog wat hometrainers. Dus ben ik gaan spinnen. Heerlijk !!!! De stoere mannen met hun spieren en "goddelijk" lijf bleven maar kijken. Ze wisten niet wat ik aan het doen was. What are you doiing mammie? Die fiets werd nauwelijks gebruikt, bleek later, omdat ze niet precie wisten hoe ze het toestel moeten gebruiken. Maar toen ik op het ritme van hun hiphop fietste, vonden ze het toch wel "cool mammie".
Toch wel lekker om weer even in een sportschool te zijn.

Daarna zijn we naar Winneba gegaan, naar het strand, de zee, en het summer yard restaurant.
Onderweg in Winneba, reden we langs een begrafenisplechtigheid en zoals gebruikelijk hier, gaat dit met het trommels, gezang en dans. Onder een grote feesttent overkapping, daar waar normaal ook de gospelmissen gehouden wordt, stond op het open middenplekje de kist met daarop 1 groot bloemstuk. Welliswaar van plastic, want echte bloemen zijn her niet te koop. Logisch. Rondom zaten de in zwart en rood geklede mensen. Een groep vrouwen kwamen al zingend en dansend het pleintje opgelopen, gevolgd door een troep militairen in sjieke uniformen.
Prachtig om te zien. Ook al was het maar een flits, wat ik vanuit de trotro kon waarnemen.

Het strand was mooi, veel mooier dan Cape Cast. Het is meer open, meer palmen en minder afval.
Er was muziek, heel veel muziek. In het restaurant speelde ze "europese" top 100, een stukje verder op was een kerkgroep gospel aan het zingen, daarnaast waren wat jongeren aan het dansen op hiphopmuziek; die uit een een geluidsbox, waarin ik zou kunnen staan, over het strand schalde. Aan het einde van het mooie strand was een drumgroep een feestje aan het bouwen met uiteraard heel veel getrommel en dans................zaaaalig.

Het summeryard was een vegetarisch restaurant en guesthouse.
We moesten eerst door een wei lopen, met hoog gras en ander groen tsuig. Bij ieder stap die we maaktten sprongen of kropen exotische diertjes snel weg. Ze waren zo snel dat je alleen maar de kleuren zag en de vorm niet zo helemaal. "Hoeveel poten had die nu?"........
Toen kwamen we aan een houten tuinpoort met een hele grote bel. Zo eentje die we vroeger op de basisschool hadden en die klonk ook nog zo.
Na 'n tijdje werd de deur geopend en stond daar zo'n kleine vrolijke rasta-man, volledig in stijl gekleed. Moest aan de rastapoppetjes van mijn jongste denken.

Eenmaal binnen leek het alsof we in een filmdecor, van Tarzan en Jane, terecht waren gekomen.
Wauw, rieten afdakjes met daaronder hangmatten, ligstoelen of een eethoek. Voorzien van een lamp, stopcontact en wifi !!!!!!!!!! Er waren ook 2 gebouwen voor overnachtingen, toiletten en 'n buitendouche. Alles was halfverscholen tussen bomen, struiken en planten. Een ware oase om te chillen en de keuken was heerlijk.
Je kon bijna niet geloven dat 1 km verderop de mensen in krotten leven.