de cacaoplantage

03-10-2015.

Er is een internet café in Aburi....goh!!!! Mar an de knoebele apparatoer tse zieë is et jenouw ezoeë inge leem wie i Cape Coast. Alzo, doch mar nit.

Ik wilde liever naar de allereerste cacaoplantage van Ghana gaan. De Tetteh Quarshie cocafarm in Mampong.
Eerst een taxi vinden, ruzie maken over de prijs en toneel spelen over de afstand.......whaaat that much.........bud mam its very very far away..........how far?..........at least 15 min drive mam
.......ohhh thats not far, I can do that on foot........... What? No mam, its to hot to walk. I drive, half the price.

Yesssssss heb ik toch mn zin. Hij bleef ook nog op me wachten en heeft me helemaal teruggereden naar het guesthouse. Yes, yes, yessss
Afstanden en tijd zijn her moeilijke begrippen. Ik heb een landkaart en een travelersboek, waar ik alles in vind. Maar de afstanden kloppen nooit. Zelfs de ligging en vorm van Lake Volta is verschillend.
Heeft dan nu niemand dat land fatsoenlijk opgemeten? Is misschien wel iets voor een eindxeamenproject of master opdracht.

Enfin. Mampong betekent grote stad. Maar het is een gehucht.
Het ligt hoog, 450 meter, de lucht is koeler en de grond zeer rijk.
Tetteh Quarsi was een loodgieter uit Accra, die voor z'n werkgever over de hele wereld reisde. In zijn tijd behoorde hij bij de elite.
Zo kwam het dat hij 6 jaar lang in Guinee woonde en met de cacaoteelt in aanraking kwam. Hij was ervan overtuigd dat deze bomen in Ghana het goed zouden doen, maar het was verboden om de bonen te exporteren. Dan blijft er maar 1 ding over.......smokkelen onder in z'n werktuigenkist.
Vervolgens heeft hij in z'n geboortestreek naar de juiste plek gezocht en deze in Mampong gevonden. In 1876 heeft hij de bonen gepoot, 3 jaar later kon hij de eerste teelt oogsten. 15 jaar later was Ghana de grootste cacaoproducent van de wereld. Cacao is decennia lang het belangrijkste exportproduct voor Ghana geweest. Daarna heeft het goud deze functie overgenomen.

Als je de rijpe cacaovrucht open maakt dan zie je een witte bobbelige massa. Iedere boon is omgeven door een witte natte "placenta". Deze smaakt naar mango. De boon zelf is niet te eten en veel te hard. De gehele inhoud van de vrucht moet 1 week, onder bananenbladeren, gisten. Daarna worden ze op rieten matten gelegd om te drogen. Dit duurt ongeveer 3 weken en de bonen worden regelmatig omgeschept. Dan zijn ze klaar voor de export........deze gedroogde bonen smaken al naar puur chocolade.
De mensen in Ghana wisten niet wat er van die bonen gemaakt werd, totdat 50 jaar geleden een blanke met cacaopoeder en chocolade terug ging om het ze te laten proeven.

Chocolade verkopen ze hier niet. Te warm. Wel bevroren chocomel in een plastic zakje. Daar moet je dan een hoekje van af bijten en dan sabbelen. Ze hebben zo ook bevroren yogydrank.

's Avonds heb ik in een echt Ghanees restaurant gegeten hmmmmmmm eindelijk groente.
En flink wat smirnov, was ik wel aan toe.