Vissen

20-09-2015
Het vissen.
Zondagochtend. Nog een beetje gaar van gisterenavond, zitten wij op het strand aan ons ontbijt. De zee is, zoals altijd, wild. Joggers rennen over het strand en acrobaten oefenen hun act. De zon is al lekker warm, dit gaat een hete dag worden.
Er ligt een visnet in het water, je kunt rood gekleurde bollen zien drijven. 's Ochtends vroeg bij het eerste daglicht, gaan de vissers met hun boten de zee in en trekken het net mee. Ze roeien dan een lus rond en komen weer terug op het strand. Daar worden de beide uiteinden van het lintvormig net vastgebonden aan een palmboom en na een uurtje beginnen ze met man en macht het net uit de zee te trekken. Prachtig om te zien en te horen. Al zingend, klein en groot, mannen en vrouwen, iedereen helpt mee.
Na ongeveer 2 uur trekken is de lus in het water goed zichtbaar. De Ghanees kan niet zwemmen, dus de enkele mannen die in zee gaan om het net te leiden, moeten toch de stoerste mannen van de stad zijn. Zo te zien kunnen zij wel zwemmen, moet wel want in Ghana stroomt een gevaarlijke onderstroom. Men zegt hier: als de vissers niet vissen is het te gevaarlijk om te zwemmen. In Nederland hangen van die vlaggetjes aan de kust.
Nog een uur of wat later is het net bijna uit het water en verzamelen zich de eerste nieuwsgierige toeschouwers, met emmers en teilen.
De vissers zingen nog steeds.Het laatste gedeelte van het visnet staan bol van de vis en krabben. Heeeel veel krabben. De zwemmers hebben het buitenste koort met de grote oranje boeien een stukje verderop uit het water gehaald. Nu hebben ze 4 koorden waaraan ze kunnen trekken. Er komen nog meer mensen helpen en iereen zingt met een brede lach op het gezicht. Prachtig om te horen.
Uiteindelijk ligt het net op het strand. De vangst blijkt goed te zijn en tientallen handen, volwassen handen, kinderhandjes van allerlei formaat; graaien in die krioelende bewegende massa vangst.

Ik mocht het schouwspel filmen, moest dan wel 20 cedis neertellen. Daar konden zij allen een flesje schoon drinkwater van kopen. Krijg je dan toch een akelig gevoel bij. Zo dubbel.